Daar sit ons toe mooi in 'n sirkel, die hele dag lank. Ons is God se mense in ons gebied. Ons het die wysheid in pag, want daar is meer van ons bymekaar. Ons debatteer. Ons praat so mooi! Ons intonasie en ons stemtoon is afgerond, elke woord word gepoleer, en aangebied soos 'n skouperd. Ons lees baie papiere, party van hulle vertel ons eie storie. Daardie blinkgepoetste storie wat ons so graag wil hê ander mense moet glo van ons. Ons kyk powerpoint aanbiedings. Ons sien pyltjies gaan op, ander pyltjies gaan weer af. Ons spreek mekaar as broer en suster aan. Ons eet biltong en koeksisters.
Dan... die OOMBLIK! Iemand sê iets lelik. Trane vloei vrylik. Hoe kan die wêreld so wreed wees? Twee kollegas is in hulle moer... Die papiere ritsel, die stemtone styg, die planne raak op. Toemaar broers, volgende jaar lyk dit miskien beter... Kom ons stel dit uit vir volgende jaar, hierdie tyd. Dan sal ons weer mooi in 'n sirkel sit, die hele dag lank. Dan is ons weer God se mense in ons gebied. Dan het ons meer wysheid, dan praat ons weer so mooi. Miskien sal daar weer biltong en koeksisters wees...
Gaan dan heen, en sondig nie meer nie. Die Here seën ons...
No comments:
Post a Comment