In my studiejare het die groot verliefdheid oorgekook in 'n huwelik. Nee, ons moes nie, ons wou! In my vyfde jaar is ons getroud. Maar ek het hierdie ding sien kom. En so moes ek 'n manier vind om my bruid te huisves, en nog steeds my ses jaar studies te hanteer. Om te trou en te studeer het 'n man geld nodig. Meer as wat Gapsa se voorganger, Volkskas, bereid was om te leen in daardie dae met die 25% rentekoerse. Die een oplossing in ons klas was dat baie van ons munisipale busse in spitstyd vir die Munisipaliteit van Bloemfontein gaan bestuur het. Ek sal daardie storie op 'n ander dag vertel. Ek wou net hierdie enetjie vinnig met julle deel.
Ek bestuur een middag laat die laaste bus van Hoffmannplein af- ek kan nie eers meer onthou roete hoeveel nie. Maar daar in die middestad kom so 'n ou omie, met 'n baie ou swart BMW motorfiets aangery. (Min of meer soos op die foto hieronder). En hy kom stop reg langs my. Ek kyk vir die omie, want ek is van die kraamsaal af al 'n groot motorfiets fanatikus, en hierdie was regtig 'n mooi opgepaste ou masjien, wat nog so mooi purr soos daardie ou Boxerenjins mos maar doen.
Maar terwyl ek vir die oom kyk, gebeur 'n vreemde ding. Die oubaas sit glad nie sy voet neer by die rooi robot nie. Stadig begin hy omkantel, tot hy ordentlik (ekskuus, goeie kerkmense, daar is nie 'n gepaste ander woord nie!) neerbliksem hier reg langs my bus se voorwiel. Ek sit dadelik die bus se handrem op, en spring uit om hom te help. Hy het nog so 'n eerste wêreldoorlog leer vlieëniershelmet opgehad, met daardie groot stofbrille wat daarby pas. En agter die bril staan sy oë wyd orent. Wit geskrik nes ek. Ek help hom om die aansienlike gewig weer regop te tel, en dié keer die staander behoorlik uit te stoot dat die waardige ou BMW regop kan bly staan.
Ek vra die oom wat het nou so pas hier voor my jong, onskuldige oë afgespeel, want ek voel regtig getraumatiseerd (pas die vorige jaar Sielkunde 3 gepass, sien!)
Nee, sê die oom- eintlik het sy BMW 'n "sidecar", wat hy daardie oggend afgehaal het om mooi te laat restoureer. En by die robot het hy eintlik net vergeet die sidecar is afgehaal...
Foto gesteel op http://motorcycles-2009.blogspot.com/p/bmw-motorcycles-2001-bmw-motorcycles.html
Ek bestuur een middag laat die laaste bus van Hoffmannplein af- ek kan nie eers meer onthou roete hoeveel nie. Maar daar in die middestad kom so 'n ou omie, met 'n baie ou swart BMW motorfiets aangery. (Min of meer soos op die foto hieronder). En hy kom stop reg langs my. Ek kyk vir die omie, want ek is van die kraamsaal af al 'n groot motorfiets fanatikus, en hierdie was regtig 'n mooi opgepaste ou masjien, wat nog so mooi purr soos daardie ou Boxerenjins mos maar doen.
Maar terwyl ek vir die oom kyk, gebeur 'n vreemde ding. Die oubaas sit glad nie sy voet neer by die rooi robot nie. Stadig begin hy omkantel, tot hy ordentlik (ekskuus, goeie kerkmense, daar is nie 'n gepaste ander woord nie!) neerbliksem hier reg langs my bus se voorwiel. Ek sit dadelik die bus se handrem op, en spring uit om hom te help. Hy het nog so 'n eerste wêreldoorlog leer vlieëniershelmet opgehad, met daardie groot stofbrille wat daarby pas. En agter die bril staan sy oë wyd orent. Wit geskrik nes ek. Ek help hom om die aansienlike gewig weer regop te tel, en dié keer die staander behoorlik uit te stoot dat die waardige ou BMW regop kan bly staan.
Ek vra die oom wat het nou so pas hier voor my jong, onskuldige oë afgespeel, want ek voel regtig getraumatiseerd (pas die vorige jaar Sielkunde 3 gepass, sien!)
Nee, sê die oom- eintlik het sy BMW 'n "sidecar", wat hy daardie oggend afgehaal het om mooi te laat restoureer. En by die robot het hy eintlik net vergeet die sidecar is afgehaal...
Foto gesteel op http://motorcycles-2009.blogspot.com/p/bmw-motorcycles-2001-bmw-motorcycles.html
No comments:
Post a Comment