Wynvlieg sê ek praat te lank, en my vrou sê ek praat gevaarlike goed. Maar die vorige een vanoggend was darem my mees gelese blog so ver. Paar mense het gevra: hoekom het ek gekies om 'n dominee te word. Party dink ek is mal, ander weet dit...
Maar daar is 'n paar redes hoekom ek deur ses jaar se aanvanklike studie bly volhard het. Weet julle hoe lank is ses jaar op universiteit! Dit raak lewenslank. En later nog twee vir 'n meestersgraad net om bietjie meer te probeer verstaan. Graad met lof. Mission Failed. Ek verstaan nog minder.
Maar daar is 'n paar vreugdes wat ek ook uit die pastorie uit met julle kan deel.
1. Dis vir my baie lekker om baie tyd te spandeer aan lees! Dit kos my baie geld in 'n maand om boeke te koop, maar dit bly baie lekker dat dit deel van my werk kan wees. Dit is vir my so lekker om mense ook te kan leer, om hulle toe te rus om hulle lewensreis beter te verstaan, om met meer hoop en minder skuldgevoelens te kan leef. Ek help mense om vrede met God, mekaar en hulleself te vind. Ek is nie een van daardie vuur en swael predikers nie, niemand is nog ooit in die hemel in geoordeel nie. Die liefde kan soveel meer brue bou, en verhoudings herstel. Ja, ek het ook Dawkins en Hitchens gelees- het jy al Lee Strobel se Case for the real Jesus gelees? Ja, ek lees ook wetenskaplikes, en sommiges is ook gelowiges soos Francis Collins se uitstekende boek: The Language of God. Hy is die "vader van die menslike genoom." die bekroonde wetenskaplike wat die menslike DNA ontrafel het dat dit verstaan kan word, en 'n gelowige wat God se vingerafdrukke in die DNA van 'n mens raaksien. Ek wil nie op hierdie blog in lang debatte oor wetenskap versus godsdiens betrokke raak nie. Ek vertel my stories hier vir die mense wat dit graag wil lees, en sê net hier ek hou van lees.
2. Ek beleef wonderlike oomblikke saam met mense op hulle lewensreis. Ek geniet dit baie om met verloofde paartjies 'n pad te stap, en hulle dan te trou- dis vir my baie spesiaal. Dit is vir my 'n wonderlike ervaring om babas te doop (Sorry Charismatiese vriende- dis rerig lekker!) Dit is lekker om saam met mense vreugdes in die lewe te deel- saam te bid vir deurbrake in hulle beroepe of persoonlike reis, en dit gebeur.
3. Ek is daar vir mense in hulle seer. Ek beleef baie hartseer saam met mense. Ek was vanmiddag, op die vakansiedag. by 'n jong man waar sy twee oujongnooi- tannies in 'n motorongeluk was, een is dood, een is baie kritiek in die hospitaal. Hierdie mense het vir hom persoonlik al so baie beteken, dis 'n swaar slag dat hulle op so manier aan die einde van 'n lewensreis saam gekom het.
Ek is daar wanneer iemand sterwend is, om saam met hom of haar die laaste paar treë van die lewenspad te gee. Ek is die een wat hulle bel as iemand ernstig siek is, nadat die mediese mense met hom klaar is. Ek is die een wat vir mense 'n laaste diens gee, om hulle te help onthou, na hulle dood. Ek beleef soveel hartseer saam met mense elke dag, en dit maak my soms baie depressief. Maar daar is ook 'n geweldige groot vreugde in om mense so te kan dien, om so vertrou te word met mense se intieme oomblikke en ervarings langs die lewenspad. Ek is die een wat soms net vir 'n uur of twee langs jou sal sit, en jou hartseer saam met jou beleef, sonder om 'n woord te sê.
4. Ek geniet tog die verhouding met mense baie! Al kan ek nie in so 'n groot gemeente elke jaar by elkeen uitkom nie, is daar tog iets wonderliks om by mense te gaan kuier, en hulle eie unieke stukkie menswees te beleef. Dit is so lekker om na mense se stories te luister- waar hulle vandaan kom, waar hulle vandag op hulle reis is, waarna hulle uitsien, en waarmee hulle worstel. Moet net nie vir my sê ek moet twintig huise 'n week besoek om 'n regmerkie langs elkeen se naam te sit nie. Ek stel nie in huise belang nie, ek loop 'n pad met mense. En daar is sulke uiteenlopende mense, wat die lewe net soveel interessanter maak. Daarom kan ek dit nie hanteer as vooroordele of oordele mense in 'n boksie druk, en hulle afskryf omdat hulle nie in die vormpie pas wat ons dink reg is nie.
5. Ek werk flexityd, en kan my eie dag redelik beplan. Al word daar baie vrae gevra deur sekere kerkraadslede, kan ek my week redelik inkleur soos ek hom graag wil hê. Ja, my dae is soms lank, soos 'n Dinsdag wat 08h00 begin met die finale voorbereiding vir 9- 10h00 se bybelstudie. Daarna siekebesoeke tot twaalf, 'n pastorale opvolg tot een, van twee tot vier admin, pastorale gevalle, dalk 'n vinnige koffie met 'n leier, en dan die riller- 16h00 tot 21h00 huisbesoek! Dae kan baie lank raak, so baie mense het aandag nodig, en wat my doodmaak is alles en almal wat ek nie by uitkom nie. So baie mense wat gereeld sê: "Dominee, jy het my vergeet." Maar ja, ek kan my week redelik self beplan, en so nou en dan afsprake skuif om my kinders se sport te gaan kyk, of mammie vir 'n vinnige koffie êrens te vat. Die een ding wat ek geniet, is dat ek nie sommer voor 09h00 iemand hoef te gaan sien nie. Daarom, in die tye wat ek nie verwoed oefen vir die Argus nie (dis net JAnuarie en Februarie, na die Argus gaan die fiets in sy winterslapie tot Desember) , kan ek soms met net effense skuldgevoelens eers 08h00 opstaan. Dit maak op vir die kere wat ek 03h00 op 'n wintersoggend ouetehuis toe ontbied word vir iemand wat dink hulle gaan dood, maar dalk net te veel koffie gedrink het die vorige aand en nou hartkloppings kry.
6. Soms gebeur daar iets wonderliks op vergaderings! Maar net soms- die meeste is sieldodend. Die uitsondering is wanneer daar skielik nuwe idees, nuwe kreatiwiteit, nuwe hoop kom. As iemand skielik visie begin kry, en verstaan waarheen ek graag op pad wil wees, is dit baie lekker!
7. Sommige mense se lojaliteit maak al die verskil. Daar is baie mense wat ons beroep deesdae spot. Daar is ouens wat nie my blog sal lees nie, omdat hulle niks van enige dominee hou nie. Ek verstaan dit, ek het ook 'n paar dominees in my lewe al ontmoet, party is regte poepolle! In sekere mense se oë is ek seker ook een. Maar daar is ook die dierbare mense wat my aanvaar soos wat ek is. Mense wat regtig vir my en my gesin lief is en omgee. Mense wat soms sien as ek moeg is, mense wat soms net baie mooi dankie sê vir iets wat ek vir hulle beteken het. Een opregte dankie wis baie ongevraagde aanvalle uit!
8. Ek bly in 'n reuse groot huis, wat ek nooit self in my beroep sou kon bekostig nie. Ek is baie dankbaar vir die pastorie, al het dit sekere nadele soos ouderlinge wat soms aanmerkings maak oor hoe die tuin in stand gehou word. Die huis is 'n bate van die gemeente, en hulle probeer deesdae die huis in 'n redelike toestand hou.
Ek het aanvanklik gedink ek gaan niks te sê hê nie. Hier is tog agt redes wat my nog laat aanhou.
Ten slotte- mense, dominees is soos ander mense, al besef die meeste dit dalk nie self nie. Ons het ook unieke persoonlikhede. Nie almal van ons wil altyd vuur en swael spoeg, en mense veroordeel nie. Nie almal van ons lol met klein seuntjies nie. Ons word baie gestereotipeer in die flieke en in die opinies van mense op blogs.
Ek hou ook van fliek, van braaivleis saam met vriende, ek neem ook soms 'n dop (KWV 5 jaar oud op die ys, of Windhoek Draught, dankie!) Ek is mal oor my motorfiets, en oor rallies wat ek anoniem bywoon. Ek ry graag fiets, al is ek die stadigste ryer in die dorp. Ek neem graag fotos. En ek lees graag jou blog. Al kan jy soms so totaal anders as ek dink oor iets, is dit vir my baie interessant. Ek het baie vyande, maar ek het baie meer vriende. Mense maak my lewe hel. Maar mense gee my ook hemelse ervarings. Dankie dat jy geluister het vandag.
Maar daar is 'n paar redes hoekom ek deur ses jaar se aanvanklike studie bly volhard het. Weet julle hoe lank is ses jaar op universiteit! Dit raak lewenslank. En later nog twee vir 'n meestersgraad net om bietjie meer te probeer verstaan. Graad met lof. Mission Failed. Ek verstaan nog minder.
Maar daar is 'n paar vreugdes wat ek ook uit die pastorie uit met julle kan deel.
1. Dis vir my baie lekker om baie tyd te spandeer aan lees! Dit kos my baie geld in 'n maand om boeke te koop, maar dit bly baie lekker dat dit deel van my werk kan wees. Dit is vir my so lekker om mense ook te kan leer, om hulle toe te rus om hulle lewensreis beter te verstaan, om met meer hoop en minder skuldgevoelens te kan leef. Ek help mense om vrede met God, mekaar en hulleself te vind. Ek is nie een van daardie vuur en swael predikers nie, niemand is nog ooit in die hemel in geoordeel nie. Die liefde kan soveel meer brue bou, en verhoudings herstel. Ja, ek het ook Dawkins en Hitchens gelees- het jy al Lee Strobel se Case for the real Jesus gelees? Ja, ek lees ook wetenskaplikes, en sommiges is ook gelowiges soos Francis Collins se uitstekende boek: The Language of God. Hy is die "vader van die menslike genoom." die bekroonde wetenskaplike wat die menslike DNA ontrafel het dat dit verstaan kan word, en 'n gelowige wat God se vingerafdrukke in die DNA van 'n mens raaksien. Ek wil nie op hierdie blog in lang debatte oor wetenskap versus godsdiens betrokke raak nie. Ek vertel my stories hier vir die mense wat dit graag wil lees, en sê net hier ek hou van lees.
2. Ek beleef wonderlike oomblikke saam met mense op hulle lewensreis. Ek geniet dit baie om met verloofde paartjies 'n pad te stap, en hulle dan te trou- dis vir my baie spesiaal. Dit is vir my 'n wonderlike ervaring om babas te doop (Sorry Charismatiese vriende- dis rerig lekker!) Dit is lekker om saam met mense vreugdes in die lewe te deel- saam te bid vir deurbrake in hulle beroepe of persoonlike reis, en dit gebeur.
3. Ek is daar vir mense in hulle seer. Ek beleef baie hartseer saam met mense. Ek was vanmiddag, op die vakansiedag. by 'n jong man waar sy twee oujongnooi- tannies in 'n motorongeluk was, een is dood, een is baie kritiek in die hospitaal. Hierdie mense het vir hom persoonlik al so baie beteken, dis 'n swaar slag dat hulle op so manier aan die einde van 'n lewensreis saam gekom het.
Ek is daar wanneer iemand sterwend is, om saam met hom of haar die laaste paar treë van die lewenspad te gee. Ek is die een wat hulle bel as iemand ernstig siek is, nadat die mediese mense met hom klaar is. Ek is die een wat vir mense 'n laaste diens gee, om hulle te help onthou, na hulle dood. Ek beleef soveel hartseer saam met mense elke dag, en dit maak my soms baie depressief. Maar daar is ook 'n geweldige groot vreugde in om mense so te kan dien, om so vertrou te word met mense se intieme oomblikke en ervarings langs die lewenspad. Ek is die een wat soms net vir 'n uur of twee langs jou sal sit, en jou hartseer saam met jou beleef, sonder om 'n woord te sê.
4. Ek geniet tog die verhouding met mense baie! Al kan ek nie in so 'n groot gemeente elke jaar by elkeen uitkom nie, is daar tog iets wonderliks om by mense te gaan kuier, en hulle eie unieke stukkie menswees te beleef. Dit is so lekker om na mense se stories te luister- waar hulle vandaan kom, waar hulle vandag op hulle reis is, waarna hulle uitsien, en waarmee hulle worstel. Moet net nie vir my sê ek moet twintig huise 'n week besoek om 'n regmerkie langs elkeen se naam te sit nie. Ek stel nie in huise belang nie, ek loop 'n pad met mense. En daar is sulke uiteenlopende mense, wat die lewe net soveel interessanter maak. Daarom kan ek dit nie hanteer as vooroordele of oordele mense in 'n boksie druk, en hulle afskryf omdat hulle nie in die vormpie pas wat ons dink reg is nie.
5. Ek werk flexityd, en kan my eie dag redelik beplan. Al word daar baie vrae gevra deur sekere kerkraadslede, kan ek my week redelik inkleur soos ek hom graag wil hê. Ja, my dae is soms lank, soos 'n Dinsdag wat 08h00 begin met die finale voorbereiding vir 9- 10h00 se bybelstudie. Daarna siekebesoeke tot twaalf, 'n pastorale opvolg tot een, van twee tot vier admin, pastorale gevalle, dalk 'n vinnige koffie met 'n leier, en dan die riller- 16h00 tot 21h00 huisbesoek! Dae kan baie lank raak, so baie mense het aandag nodig, en wat my doodmaak is alles en almal wat ek nie by uitkom nie. So baie mense wat gereeld sê: "Dominee, jy het my vergeet." Maar ja, ek kan my week redelik self beplan, en so nou en dan afsprake skuif om my kinders se sport te gaan kyk, of mammie vir 'n vinnige koffie êrens te vat. Die een ding wat ek geniet, is dat ek nie sommer voor 09h00 iemand hoef te gaan sien nie. Daarom, in die tye wat ek nie verwoed oefen vir die Argus nie (dis net JAnuarie en Februarie, na die Argus gaan die fiets in sy winterslapie tot Desember) , kan ek soms met net effense skuldgevoelens eers 08h00 opstaan. Dit maak op vir die kere wat ek 03h00 op 'n wintersoggend ouetehuis toe ontbied word vir iemand wat dink hulle gaan dood, maar dalk net te veel koffie gedrink het die vorige aand en nou hartkloppings kry.
6. Soms gebeur daar iets wonderliks op vergaderings! Maar net soms- die meeste is sieldodend. Die uitsondering is wanneer daar skielik nuwe idees, nuwe kreatiwiteit, nuwe hoop kom. As iemand skielik visie begin kry, en verstaan waarheen ek graag op pad wil wees, is dit baie lekker!
7. Sommige mense se lojaliteit maak al die verskil. Daar is baie mense wat ons beroep deesdae spot. Daar is ouens wat nie my blog sal lees nie, omdat hulle niks van enige dominee hou nie. Ek verstaan dit, ek het ook 'n paar dominees in my lewe al ontmoet, party is regte poepolle! In sekere mense se oë is ek seker ook een. Maar daar is ook die dierbare mense wat my aanvaar soos wat ek is. Mense wat regtig vir my en my gesin lief is en omgee. Mense wat soms sien as ek moeg is, mense wat soms net baie mooi dankie sê vir iets wat ek vir hulle beteken het. Een opregte dankie wis baie ongevraagde aanvalle uit!
8. Ek bly in 'n reuse groot huis, wat ek nooit self in my beroep sou kon bekostig nie. Ek is baie dankbaar vir die pastorie, al het dit sekere nadele soos ouderlinge wat soms aanmerkings maak oor hoe die tuin in stand gehou word. Die huis is 'n bate van die gemeente, en hulle probeer deesdae die huis in 'n redelike toestand hou.
Ek het aanvanklik gedink ek gaan niks te sê hê nie. Hier is tog agt redes wat my nog laat aanhou.
Ten slotte- mense, dominees is soos ander mense, al besef die meeste dit dalk nie self nie. Ons het ook unieke persoonlikhede. Nie almal van ons wil altyd vuur en swael spoeg, en mense veroordeel nie. Nie almal van ons lol met klein seuntjies nie. Ons word baie gestereotipeer in die flieke en in die opinies van mense op blogs.
Ek hou ook van fliek, van braaivleis saam met vriende, ek neem ook soms 'n dop (KWV 5 jaar oud op die ys, of Windhoek Draught, dankie!) Ek is mal oor my motorfiets, en oor rallies wat ek anoniem bywoon. Ek ry graag fiets, al is ek die stadigste ryer in die dorp. Ek neem graag fotos. En ek lees graag jou blog. Al kan jy soms so totaal anders as ek dink oor iets, is dit vir my baie interessant. Ek het baie vyande, maar ek het baie meer vriende. Mense maak my lewe hel. Maar mense gee my ook hemelse ervarings. Dankie dat jy geluister het vandag.
Ek het altwee die laaste inskrywings gelees en is veral baie bly oor die heel laaste een! Dat daar darem goed is wat lekker ook is! Daar moet wees, anders sou jy mos al opgehou het.
ReplyDeleteDankie Dominee. Dis al wat ek kan sê. Ek is ook maar net 'n gewone plattelandse NG lidmaat, maar lief vir my dominees. en lief vir my kerk. Ag, ek kan ook dalk krities wees, maar ek hoop nie ek dra by tot my ds se las nie! Baie dankie vir wat julle alles doen. Regtig dankie!! En sterkte vorentoe.
Dankie Toortsie, dit is jou tipe mens wat dit die moeite werd maak om aan te gaan!
ReplyDelete